El Torre de la Calahorra bevindt zich op de Plaza de Santa Isabel op een boogscheut van  de Baños Arabes en de Basilica de Santa Maria. 

Het was de taak van el Torre de la Calahorra om de belangrijkste ingang tot de stad te verdedigden. El Torre de la Calahorra dateert van het einde van de 12de begin 13de eeuw en was oorspronkelijk tussen de 25 en 30 meter hoog. Hij heeft een rechthoekige constructie met een brede basis om zo een grotere stabiliteit te kunnen bieden. Een deel van de toren werd echter in 1829 verwoest door een aardbeving.

Naast de toren zelf werden doorheen de verschillende periodes ook nog een reeks gebouwen aan de toren toegevoegd waaronder El Almudin of ook wel Casa Señorial genoemd, la Caseta Adosada en la Alcazaba. La Caseta is eigenlijk een aparte constructie die door de jaren onderdeel geworden is van de Torre de la Calahorra. Bij het betreden van dit gebouw komen we bij een wenteltrap die toegang geeft tot de verschillende verdiepingen. We onderscheiden een ondergrondse verdieping, de kelder en twee bovengrondse verdiepingen. 

De verdiepingen zijn onderverdeeld in diverse kamers zoals de Sala Dorada, Sala de la Chimenea, Sala Verde. Alle kamers zijn even weelderig en adembenemend. 

In de muur van de Sala Dorada (de gouden kamer) staat een gat dat gebruikt werd om een altaar in te plaatsen. In vroegere tijden werd hier dagelijks een mis opgedragen. 

De Sala de la Chimenea (de openhaard kamer) is een rechthoekige kamer met een openhaard met een reproductie van een marmeren textuur. 

De Sala Verde (groene kamer) straalt eveneens een grote vorm van rijkdom uit. Tegenwoordig worden in deze kamers schilderijen tentoongesteld van 19de eeuwse schilders.